Groene zones en routes

Een idee ???
Ooit hebben we de haken die je alleen nodig had voor de zekering geel willen schilderen - vandaar de uitdrukking - "grimper en jaune" - nu de standaard.
Ten opzichte van de openbare instanties, in het kader van de klimtoelatingen, zou het opspitsen van massieven in zones veel eenvoudiger zijn en gemakkelijker te begrijpen voor de klimmers en de verantwoordelijken natura2000.
1. Verboden zone
2. Groene zone : Zone traditioneel klimmen of avontuurlijk klimmen
3. Afdalen met het touw toegelaten - toprooping
4. Eventueel rappelplaats.
5. Via ferrata
Het idee dat ik verdedig is dat door het verwijderen van de houtachtige plantengroei zoals de meeste doornstruiken, klimop, enz de typische rots-kalkgewassen zich beter kunnen ontwikkelen en handhaven. Door traditioneel te klimmen kunnen we hierdoor actief deelnemen aan het natuurbeleid. Traditioneel klimmen betekent de routes uitklimmen en langs het pad naar beneden. Relatief gemakkelijk niet echt vertikaal terrein, stevige standplaatsen en een paar haken waar mobiele zekeringen niet mogelijk zijn. Rappels, abseilen, moulinettes, toprooping verboden uit respect voor de natuur en de andere klimmers.
Het opsplitsen in zones laat ons waarschijnlijk toe geen gedetailleerde routebeschrijvingen met de plaatsing van elke haak te moeten documenteren. Een belangrijke tijdswinst en de mogelijkheid eenvoudige aanpassingen en onderhoud actueel te houden ten opzichte van de urbanisatie.
Het probleem is de signalisatie. We kunnen de zones aanduiden via een informatiebord (dat blijkbaar niemand leest) of door elke dag langs het massief te lopen en het verhaal op te dreunen weinig aangename job. Blijft dat bij voorbeeld een stevige en ruime standplaats maillons rapides vraagt, die dan weer voor sommigen juist de reden zijn de standplaats te gebruiken om touwen te instaleren.

Mijn idee is een aantal haken (bv de eerste) en vooral de haken op de standplaatsen lichtgroen te schilderen in de traditioneel uit te klimmen routes dus geen geklodder op de rotsen of een sticker of dure pictogram onderaan.
Voor een massief zoals Dave is de huidige situatie.
- Boven en links van de voetgangers-oversteekplaats : klimmen verboden (onder andere door mogelijke steenslag op de baan)
- Groene zone : Links massief, scardaz, chat tot en met Fontaine : traditioneel uitklimmen
- Van de Fontaine tot de schouw van de bivouac (overhangende rotsen) : afdalen toegelaten.
- Bivouac : rappelzone
- Groene zone : Bivouac tot helemaal rechts : traditioneel uitklimmen
Nota : In het kader van de groene zones hebben we gevraagd vroegere routes in het massief van Anna en het massief rechts (loublié) terug beklimbaar te maken. Er mag daar dus gekuist worden verwijderen houtachtigen, klimop, losse humus en stenen, enz. Beschermde kalkgewassen natuurlijk laten staan ! Voor het plaatsen van haken moet wel eerst de toelating gevraagd worden eventueel wordt dit door het CAB uitgevoerd.
Blijven de couloirs tussen de rotsen : die zijn zwaar beschermd als zone natura2000 Erablière-tillaie de ravin nr 9180. Alleen het pad boven langs de bedrading van het hospitaal dat het pad boven de bunker vervoegt mag gebruikt worden en het stukje afdaalpad van de bons-enfant waar nu een paar haken zitten. Dus vooral niet afdalen boven het bushokje of via de ravijn tussen ampezanne en scardaz.
Dus wat denk je ... groene routes - en daarin de eerste haak en een paar haken van de standplaats schilderen ?

Beste Eddy,

Prima idee om een zonering in te voeren. In Duitsland gebeurd dit al vrijwel overal. Men hanteert een indeling in 3 zones (eventueel in tijd begrensd ivm vogelbroed):

Zone 1 Ruhezone:
Es dürfen weder Neutouren eröffnet noch alte Wege beklettert werden.

Zone 2 Vorrangzone Naturschutz:
Klettern im bisherigen Umfang bis zu den Umlenkhaken erlaubt, aber keine Erstbegehungen.

Zone 3 Vorrangzone Klettern:
Erstbegehungen mit Umlenkhaken außerhalb der Vegetationszone möglich.

De betreffende deelbereiken worden simpel aangegeven met pijlen op de rots of kruizen (verboden te klimmen). Op le Paradou zijn als ik me niet vergis ook dergelijke bordjes geplaatst. Dit is een simpel systeem wat goed werkt.

Hier een link naar de kletterkonzeption: http://www.dav-felsinfo.de/html/index.php?option=com_content&task=view&id=363&Itemid=412

Je hebt groot gelijk als je zegt dat het opsplitsen in zones het makkelijker zal maken herbehakings/onderhoudswerkzaamheden uit te voeren. Eenmaal een bepaalde zone, geen issues meer met wat wel/niet mogelijk is. Ik hoop dat men ook Belgie met een dergelijk systeem kan gaan werken.

Een heel goed idee dat een veel realischer benadering is van de milieuproblematiek dan de huidige praktijk waarbij alle routes in kaart worden gebracht en getracht wordt een status quo te handhaven. Hopelijk kun je de bestuursleden van de verschillende klimclubs hier ook van overtuigen.

Niet alleen een knap idee maar iets waar de klimwereld en de instanties zich volledig zouden moeten achter zetten.
Als ik het goed begrepen heb in Dave buiten de paden en de verboden gebieden slechts twee zones. Links en rechts uitklimmen en in het midden van het centraal massief, waar het overhangend is, mogelijkheid voor moulinettes . Eenvoudiger kan het niet, eigenlijk hoeft er niet veel geschilderd te worden. Geen geleuter en problemen meer met kordees die absoluut touwen naar beneden willen gooien of een hele dag jo-jo willen spelen in gemakkelijke routes. Een duidelijke splitsing tussen de klimdisciplines, vlotter klimmen, meer klimmers in een route zonder elkaar lastig te vallen.
Dave is een uniek gebied met relatief gemakkelijke routes waar enorm veel mogelijkheden zijn om te zekeren met klimblokskes, iets wat in de mode komt en vooral wordt geapprecieerd als wisselmogelijkheid voor het zaalklimmen.
Hopelijk passen ze wel de behaking aan. Maillons op de standplaatsen om meer mousketons van verschillende touwgroepen te kunnen inhangen. Liefst echter wat haken verplaatsen zoals in de cheminée profonde (merveilleuse ?) waar telkens een haak zit naast een kanjer van een zekeringsmogelijkheid en iets voorzien tussenin waar het erg glad is zonder echte natuurlijke zekeringsmogelijkheden.
Misschien uitbreidingsmogelijkheden naar rechts waar vroeger verscheidene initiatieroutes van den eddy zaten (dat zal wel één van de redenen zijn). Liefst echter fluo-groen ofzo gebruiken om de haken zichtbaar te houden en er vooral beneden geen mannekesblad van maken er zijn daar al genoeg knoeiers en kladschilders bezig geweest. Die pictogrammekes om mijn kot te versieren of in mijn kerstboom te hangen zouden wel tof zijn maar liever niet op de rotsen.

natura 2000 en steenslag

Mijn idee is dat in Eddy zijn voorstel 2 zaken door elkaar gehaald worden. Namelijk Natura 2000 en veiligheid ivm steenslag op weg en klimmers. En dat dit daarbij de zaken bemoeilijkt.

Daarom zou ik de oplossing opsplitsen in 2 onderdelen:

A. Een duidelijke opdeling van de zone's zoals in Duitsland vind ik de beste oplossing:
Dus voor Dave:
1-boven en links van de voetgangers-oversteekplaats: Rustzone - natuur heeft voorrang - geen klimmen toegelaten
2-De rest van het massief: Voorrang aan de Natuur - klimmen mag in de bestaande routes , geen nieuwe routes, renovatie bestaande routes mag.
3-In Dave zijn dus geen zone's met mogelijkheid tot nieuwe routes (ik vermoed dat dit een eis is van de overheid)

Deze zone's worden best aangeduid op een foto van de rots, zodat de klimzone duidelijk omschreven is voor de overheden.

B. Maatregelen ivm veiligheid betreffend steenslag:
Een oplossing met zone's geeft problemen omdat er een aantal routes zijn die nu dan in de zone traditioneel klimmen liggen, maar die je onmogelijk kan uitklimmen.
Daarom stel ik voor om in de topo voor elke route aan te duiden hoe men deze afdaalt. Dit heeft het voordeel dat je ook kan inspelen op problemen. En je kan dit later nog steeds kan veranderen in de topo ipv telkens naar de rots te moeten om te schilderen. En het wordt er allemaal niet mooier op.

Opdeling afdalingsmogelijkheden om steenslag risico te beperken:
1. Afdalen langs pad - duidelijke markering van het pad aanbrengen terplaatse
2. Toprope / moulinette - de zone boven deze routes is voorbehouden aan de natuur
3. Abseil / rappel - de zone boven deze routes is voorbehouden aan de natuur, de wand is te hoog om een toprope of moulinette te installeren. ( dit helpt ook tegen de ongevallen ivm te kort touw )

Groeten,
kobe

Er wordt in elk geval rekening gehouden met de aanmerkingen in het kader van de aanvragen voor klimtoelating.
Dave is natuurlijk een specifieke situatie. De rotslagen liggen dwars op de Maas. Hierdoor is enerzijds de mogelijkheid op natuurlijke zekeringen zeer hoog in de gemakkelijkere rotsen en zijn er anderzijds overhangende stukken waar zowiezo veel haken zitten.
Als je van het dorp naar de rotsen wandelt, hetgeen we tijdens de natuurwandelingen voor het département natuur en bosbouw doen, zie je duidelijk dat in de gedeelten waar niet meer geklommen wordt, onder het fort, de overwoekering zeer hoog is. Op dezelfde wijze overwoekert de bosrand de bovenste stukken van de klim-massieven, waar niet meer uitgeklommen wordt, zoals in het centraal gedeelte. Destabilisatie van de rotsen is er bovendien het gevolg van. Een situatie die op het niveau van de biodiversiteit en de bescherming van de rotsgewassen absoluut geen positieve ontwikkeling is.
Dit blijkt reeds aan de hand van eenvoudige observaties. Het massief Anna, in de wand en bovenaan, waar heel wat gekuist werd, en waar vooral terug geklommen wordt, vertoont vandaag terug een diversiteit aan gewassen die in het massief rechts ervan bijna volledig zijn verdwenen. Dezelfde observaties zijn mogelijk boven de Fontaine. Volgend jaar hopen we dit soort observaties in een meer wetenschappelijke context uit te voeren in het rechts massief van loublié et bovenaan. Dit houdt in dat klimmen terug op het niveau van de natuur een actieve rol moet spelen. Hiervan proberen we de instanties te overtuigen. Een eenvoudige signalisatie is dus nodig. Het idee van de groene routes is dus wel degelijk de vraag naar actieve deelname en omvat dus meer dan een enkele route in de topo, moeilijk situeerbaar voor de openbare instanties. Het omvat een volledige rotszone. Waar er precies geklommen wordt in die groene zones is uiteindelijk weinig belangrijk op voorwaarde dat de klimmers de overwoekerende houtachtige planten verwijderen en de beschermde planten respecteren.
Wat de moulinettes, het poeder en de verwaarlozing van de natuur erboven, betreft in het centraal gedeelte ? Een noodzakelijk kwaad en een vizie op korte termijn ? Hierover verschillen de meningen. In elk geval een klimwijze die moeilijk verdedigbaar is ten opzichte van de natuurinstanties, die bovendien gemakkelijk verifieerbare afspraken vragen, zoals het aantal wagens op de parking, duidelijk afgebakende gebieden met indien mogelijk activiteiten met een posief impact op de biodiversiteit. In die omstandigheden is deze klimwijze toelaatbaar, net zoals via ferrats, gedocumenteerd en gelimiteerd tot precies omschreven gebieden.
Indien de experimenten met de groene zones in Dave positief verlopen bestaan er wel degelijk uitbreidingsmogelijkheden naar andere massieven voor de klimsport. De vraag naar hulp in het kader van het rotsbeheer wordt hier door de instanties duidelijk gesteld. Een sympathieke actieve deelname komt in elk geval beter over dan opgelegde compensatiewerkzaamheden waarvan de continuiteit op langere tijd weinig geloofwaardig overkomt.

milieuvergunningen, zucht..

Eddy,

Wat bedoel je eigenlijk met 'de mogelijkheid op natuurlijke zekeringen is zeer hoog'?
Ik neem aan dat Dave enkel oude / bestaande routes heeft. En buiten de sector 'Anna' er geen nieuwe routes worden voorzien.
Hoe kun je routes die reeds behaakt zijn terug laten klimmen op natuurlijke zekeringen.
Gaan we gewoon zonder respect voor de originele routeopenaars de haken op een volledige zone verwijderen? Ik begrijp het niet goed.
Hoe heeft klimmen op klemblokken of klimmen op haken een verschillende impact op de natuur? Het zijn toch eerder de andere gedraging die een grotere impact hebben? Zoals hoeveelheid magnesium gebruik, niet-uitklimmen, vuur maken... Dit neemt allemaal niet weg, dat ik ook graag routes op klemblokken klim, en dat ik ook zou willen dat er meer routes waren op natuurlijke protectie.

Het volgend punt ivm de oprukkende bosrand aan de rotstoppen en bijhorende destabilisatie, heb je helemaal gelijk.
Voor het centrale gedeelte in Dave, komt dit eigenlijk voort uit de vorm van de rots. Er zijn 1 à 2 touwlengte routes in 7e graads nivo. De daaropvolgende lengtes zijn beduidend lager van nivo. De interesse om deze routes te klimmen is daardoor natuurlijk kleiner. Bijgevolg heeft de natuur hier terug terrein gewonnen. Ik denk wel, dat je met een grondige poetsbeurt deze routes terug kan heropenen en eventueel zelfs op natuurlijke protectie. Zoveel haken zitten er daarboven niet, als ik mij goed herinner.

Echter moeten we niet vergeten dat deze bomen met wat meer traffic van klimmers niet zomaar verdwijnen. Op de extra lange termijn heb je gelijk, nieuwe boompjes zullen moeilijker kunnen doorgroeien. Daarom lijkt mij snoeien de enige remedie. Huidige Europese natuurprojecten bewijzen dat dit de geijkte gang van beheer is. En daarom geloof ik ook, dat je meer als alleen het uitklimmen moet stimuleren om de biodiversiteit te verhogen. En dat natuurinstanties zo'n compensatiewerkzaamheden niet geloofwaardig achten, lijkt mij niet juist. Kijk maar naar Hotton, waarbij de snoeiwerken van het KBF nu zelfs tot een Europees gesubsidieerd project hebben geleid. Ik vrees dat beheer meer is dan wat afspraken met klimmers en natuurinstanties in het huidige Europa. En hoe sneller onze klimclubs dit onder ogen zien, hoe sneller de toekomst van onze klimgebieden verzekerd is.

Het is volgens mij ook juist dat het verwijderen van klimop de biodiversiteit verhoogt. Dat zal jouw studie hopelijk bewijzen.
Maar dit is niet iets wat je zomaar even tijdens het klimmen verwijderd. Dit vraagt wat werk. Bijvoorbeeld heb ik samen met een aantal BRT enkele jaren geleden de routes links van 'Le Menhir' opnieuw vanonder de klimop gehaald. Nuttig werk, de routes zijn nu opnieuw populair. (Enkele routes die je beter niet uitklimt naar boven)

Wat mijn stoort in 't idee van de groene zone's: dat er blijkbaar ook een aspect 'de stijl waarin je de route moet klimmen' aan verbonden is.
Of begrijp ik hierbij de term 'traditioneel uitklimmen' fout? Eén van de pijlers van onze klimsport is toch onze vrijheid. Ik heb bijvoorbeeld enorm veel respect voor mensen zoals Séan, die een behaakte sportklimroute (13 boulevard du vol - Freyr ) nu opnieuw vrijklimmen op natuurlijke protectie. En we moeten dit met al die milieuwetgeving dit toch proberen te vrijwaren, niet?

Het idee van de groene routes is inderdaad meer dan een aanduiding in de topo.
Voor een eenvoudige signalisatie ben ik ook voorstander, maar het kleuren van haken dat lijkt mij een stap te ver.
Stel dat het beheer dient bijgestuurt te worden, wat eigenlijk een normale gang van zaken is in natuurbeheer, dan wordt de rots op de duur een schilderij. Mijn standpunt blijft dat je beheer stuurt vanuit een topo en niet met kleurtjes aan de rotsen. Ik vermoed dat zelfs in andere streken van België bos en groen hier zelfs een probleem van maakt (het aanbrengen van verf in natuurlijk milieu, felle kleuren)
De afspraken met natuurinstanties horen dus ook thuis in de topo. Een duidelijk signaal naar onze klimmers dat respect voor de natuur centraal staat bij het uitoefenen van onze sport.

Ik heb hier ooit een poging in ondernomen met de draft topo van Comblain-la-tour.
http://rebolting.belclimb.be/topo/Topo_Comblain_la_tour_juni_2008.pdf
Kijk eens naar pag. 5 naar de legende
(aub niet klimmen in dit gebied in afwachting van de milieuvergunning!)

My 2cents,
Kobe

Hi Kobe,

Eddy heeft het over de rotsen rechts van Anna en Waasland. Daar waren in het verleden routes maar die zijn in onbruik geraakt en staan al niet meer in de topo van 1984. Volgens mij zitten daar nauwelijks haken in, dus het gaat niet om het verwijderen van haken maar eerder om het plaatsen van haken voor het inrichten van fatsoenlijke standplaatsen.

En voor de andere routes die wel al behaakt zijn bv op de Autrichien, daarvoor geldt dat die feitelijk al avontuurlijk (behaakt) zijn. Je kunt dat toch moeilijk sportklimmen noemen.

Op al de vragen proberen een voorlopig antwoord te zoeken is natuurlijk niet de bedoeling op belclimb . De vraag was eigenlijk alleen of groene klimzones binnen de klimmerswereld haalbaar zijn en hoe ze te signaliseren.
Trouwens het enige deftige antwoord voor Dave is eigenlijk "NIET klimmen in afwachting van de vergunningen" !!!
Dat we er dan toch nog in afwachting de mogelijkheid hebben te klimmen is uitsluitend omdat we via de dagelijkse passage van een gemandateerde van de CAB en het hieraan gekoppelde natuurbeheer van de laatste jaren, continue hebben kunnen inspelen op de natuurproblematiek, antwoorden hebben kunnen geven op eventuele problemen en een ruimere visie hebben kunnen experimenteren.
Hierdoor werd het vertrouwen teruggewonnen van de openbare instanties, voldoende ... om een gemotiveerde aanvraag in te dienen.
Of dit door alle klimmers werd geapprecieerd is een andere zaak.
Klimmen voorstellen als een zuiver recreatieve sportbezigheid is in het kader van natura2000 moeilijk tenzij dat natuurobservatie en beheer deel hiervan deel uitmaken. De alpenclub werd trouwens in 1883 opgericht door onderandere François Crépin een gekend botanist !
Natuurlijke zekeringen : Er zijn in Dave in de gemakkelijke routes voldoende spleten, gaten, enz om bijkomende zekeringen aan te brengen.
Gezien er geen klimvergunning is heb ik me momenteel steeds weigerachtig opgesteld tenopzichte van wijzigingen in de behaking. Het is vandaag dan ook zeker niet de bedoeling daar iets aan te veranderen of hierrond een polemiek op te starten.
Maar zoals Brigitte schrijft : in de cheminée profonde zit bijna telkens naast een haak een kanjer van een gat om een kordelet door te steken ... en tussen de haken is het spekglad en zijn er geen zekeringspunten. Dit was duidelijk NIET de situatie in het begin dat die routes werden geopend en daar kan ik dus duidelijk over meespreken.
En dit soort voorbeelden zijn in Dave niet alleen legio, maar tevens de aanleiding tot heel wat ongevallen, die konden voorkomen worden indien men voor een deel de plaatsen van de oude behaking had gehandhaafd.
Maar dit is een andere discutie. Als je het massief van vroeger kent is er moed nodig om er nog rond te lopen. Overal werden haken geboord, grepen gehakt, zelfs plastiek grepen geplaatst, andere grepen werden kapot geslagen, het routeverloop werd gewijzigd, de haken en zelfs standplaatsen in de klassiekers weggeslepen, er is een topo met namen zonder enige referentie tenzij geherpitonneerd door, enz ... triestig. Soit een discutie die vandaag, zonder klimtoelating, kant nog wal raakt en alleen de verdeeldheid binnen de klimmerswereld demonstreerd.
Daarna vertellen dat we eensgezind ons inzetten voor de natuur is weinig geloofwaardig en een slechte beginsituatie.

OK : Anna en Waasland zoals Kees schrijft zijn een experimenteel gedeelte. Vooral Renaat en Tony hebben daar de laatste jaren veel gekuist, voor de rest André (CAB), Jacques, Joe en nog een paar regionale klimmers. Dit gedeelte wint duidelijk aan belangstelling, vooral bij klimscholen en klimmers die routes met standplaatsen willen uitklimmen. Een bijna unieke situatie in België. Ook de ambiance tussen de verschillende kordees is veel jovialer. Zaalklimmers apprecieren de mogelijkheid in contact te komen met een andere klimdiscipline, hun klimkennis uit te breiden, in contact te komen met de typische plantengroei en een eerste stap naar de bergen te zetten. Dat de natuur zich daar nu stabiliseert en er alleen nog wat oppervlakkig kuiswerk nodig is komt door de passage en ingesteldheid van de klimmers en dat positief inpact trekt nu ook de belangstelling van de botanisten. Dit aspect willen we nu wetenschappelijk evalueren en eventueel als vitrine gebruiken voor de instanties.
Het contrast op het niveau van de natuur met het meer rechts gelegen overgroeid massief, waar we dit jaar hopen te kuisen met de mogelijkheid er te kunnen klimmen is niet alleen relevant, maar wordt aangemoedigd door de natuurverantwoordelijken.
Wat de compensatiewerkzaamheden betreft : over de professionaliteit en het resultaat wordt niet getwijfeld. Wel over de continuiteit op langere termijn. De vraag is dat na een aantal jaren overbelasting en spekgladde rotsen de klimverenigingen geen "chancre alpinistique" zullen achterlaten (zoals de oudere industrie).

Wat de klimstijl in de groene zones betreft. Inderdaad die moet aangepast zijn. Enerzijds kan men meehelpen door een beetje te kuisen tijdens het klimmen en zich te interesseren aan de typische plantengroei. Anderzijds heeft men specifiek materiaal nodig (klimkeilen, ...). In die gemakkelijke routes is vallen trouwens altijd problematisch, en zeker geen aanrader, maar iedereen heeft de vrijheid veel of weining tussenzekeringen aan te brengen. De meeste ongevallen in Dave zijn het gevolg van de slechte overbehaking en het vals gevoel van veiligheid dat hierdoor verwekt wordt.
Vrijheid stopt waar de vrijheid van de anderen begint ! Maar de ijdelheid van de mens kent geen grenzen alsof we geen deel uitmaken van de natuur ! Dus vrijheid stopt daar waar die van de Natuur begint !

Wat de behaking in de groene zones betreft : Stevige standplaatsen een aantal haken op lendenhoogte met terugslaghaken een paar meter boven de standplaatsen (is, denk ik, bijna nergens het geval !), verder een paar haken daar waar geen natuurlijke zekeringen mogelijk zijn, in langere stukken of onder risico-inhoudende passages.

Kleur van de haken : sommige haken schitteren in de zon en zijn zichtbaar vanop de andere oever. Ze groen schilderen is dus zeker geen probleem, met een staalborstel kan men zonder problemen de kleur verwijderen, wat niet het geval is met beschilderde rotsen. Het enige probleem is eigenlijk de camouflage in hoever blijven ze zichtbaar voor de klimmers ? De bedoeling is ook niet al de haken te schilderen. Juist voldoende, dus meestal de eerste haak en de relaishaken ?

Topos : De topos van Yvoir, Hotton prachtwerk, vooral de documentatie ! Het zou echter spijtig zijn die momenteel reeds te ontwikkelen voor Dave, zonder het advies van de instanties af te wachten en hierdoor zelfs een mogelijke toelating in het gedrang te brengen. Trouwens als het idee van de zones wordt geaccepteerd is het exact routeverloop weinig belangrijk en het centraal stellen van de natuur een must.

Bosrand : Snoeien - weer een hele discutie. Hangt af van de planten ! Als je in de late winter en het voorjaar snoeit gaan die waarschijnlijk uitschieten wat interessant is als je hagen wil vormen zoals in de couloirs. Continu snoeien in de zomer als de temperatuur in de kalkrotsen tot boven de 50 graden kan gaan zal de planten waarschijnlijk doen uitdrogen, wat dan weer de bedoeling is als je de kalkgewassen wil bevoordeligen, net zoals het weghalen van de humus bij de experimenten in Freyr, enz.
Momenteel proberen we bovenaan zoveel mogelijk hoge bomen weg te halen om terug licht op de rotsen te krijgen en dus door de hogere rotstemperatuur de ongewenste plantengroei te verschroeien. Er zijn dan ook minder bladeren die humus vormen. De passage van de klimmers heeft ook een positief impact omdat het pad een duidelijke afbakening vormt. In de couloirs hebben we een aantal lagere bomen geplant zoals "corylus avelana" om die te doen uitstruiken en de erosie tegen te gaan. Onderaan werden de zieke bomen verwijderd om ook daar terug licht op de rotsen te krijgen.

In elk geval iedereen reeds hartelijk bedankt voor de replieken - ook via mail
sportieve groeten
eddy

het idee en het werk erachter

Eddy doet al jaren keihard zijn best om Dave als klimgebied in stand te kunnen houden. Toen hij hij met dit idee (groene haken) kwam, heeft hij me per mail gevraagd wat ik er van vond.

Het idee lijkt me goed, maar we mogen het niet te ingewikkeld (teveel verschillende type zones vb.) maken. Naast Anna zijn er idd. veel oude routes die heropend kunnen worden en misschien enkele nieuwe geopend. Na het kuisen zullen er ook oude pytons opduiken die zeker nog bruikbaar zijn. Goede standplaatsen creeeren ben ik voorstander van, maar meer haken gaan plaatsen niet. Het meeste lijkt me daar klimbaar op stoppers (nuts, friends, ...), maar dat is mijn persoonlijke mening.

Ik ben hier zwaar voorstander van ... Vraag me echter af waarom standplaatsen wel behaakt zouden moeten zijn. Mij lijkt het alsof een gedeelte van de standplaatsen ook wel zonder haken zou kunnen en een relais op friends en nuts ...

@ stef S

Zet desnoods 1 'veilige' relais in de buurt van een standplaats die je op klemblokken en friends kan maken? Diegenen die er geen probleem mee hebben doen het old school, de minder bedreven doen het in een mix van eigen beveiliging en bomroof haken?

Hierin volg ik Rudi. Installeer wel minstens ergens een veilige relais. Standplaats op natuurlijke zekering blijft dan mogelijk, maar de mensen met minder ervaring hiermee kunnen IMHO enkel de mogelijkheden tot ongeval vermeerderen.

Wat betreft de oude haken die naar boven komen bij het kuisen, die zullen mss. wat verroest zijn, maar meestal nog bomproof. Indien nodig cementeren (geen sica aub!). Ik hang in Freyr in de meeste gevallen nog liever op een oude gecementeerde klophaak, dan die nieuwe haken waar de sica nog vanaf druipt.

Ik ben slechts een paar keer Yvoir geweest en met alle respect voor het werk van de herbehakers, maar als je aan de linkerkant van de Dalle Imperiale naar de haken kijkt ...
Ook de topo daar benoemt maar enkele keren de oorspronkelijke opener van de route.

Als ik impulsen hoor om het in Dave op een mooie en correcte manier te doen, wil ik gerust helpen: al was het maar Eddy beschermen tegen het aanstormend verkeer, want daar zal zijn helm niet veel helpen

Ik zal het proberen kort te houden. Maar een groene zone heeft in principe niets te maken met een "avonturen" of "ongeëquipeerde" zone. In een "groene" zone is er plantengroei en zijn we bijgevolg meestal in gemakkelijker, niet overhangend terrein, waar een aantal goed uitgeruste standplaatsen, en een sterk beperkt aantal stevige tussenhaken noodzakelijk zijn. Die zijn nodig om het kuiswerk veilig te kunnen uitvoeren, een kordee in moeilijkheden de kans te geven zich te behelpen en rechtomkeer te maken of ze te evacueren.
Blijft het gezond klimmersverstand in dit soort routes zitten de haken nooit om een voorklimmersval op te vangen en nog minder om een passage te proberen - eigenlijk alleen om het risico dat ook de naklimmer gekwetst wordt te beperken.

Groene zones - goed idee. Maar een paar stevige haken zijn absoluut nodig want mijn keuze klemblokskes, klimkeilen, friends, boulons, velpon en cordelettekes is beperkt. Dat spul kost veel geld en weegt zwaar. Ik heb nog geen boormachien gekocht, maar hopelijk komt er een topo met de maten van de friends die ge moet meesleuren. Ik heb altijd de verkeerde bij, die dingen passen nooit, komen uit de rotsen of vallen naar beneden. Dus die stevige haken heb ik nodig om al bibberend terug naar beneden te geraken. En dan uit schrik voor de oude rakkers, die daar overdag rondlopen moet ik dus wachten tot het donker is om mijn rappeleke te installeren. Dus stevige standplaatsen om te bivakeren zijn ook een noodzaak.

Brigitte,

Stop met zeveren. Als er een deftige topo komt zal daar wel instaan welk materiaal nodig is. En nuts en slings kosten geen geld (alleszins minder dan een deftige boormachine). Friends lijken me zelfs overbodig in dat gebied. En wat zit jij onder andere klimmers te doen? Is het dan niet normaal dat er jammer genoeg af en toe (cailloux of even wat) naar beneden komt?

Kan niet iedereen uitmaken of hij al dan niet een route zonder geequipeerde standplaats klimt of niet?

Heb het laatste jaar 6 maanden doorgebracht in Llanberis (Noord Wales) waar relais steeds zelf te maken zijn.

In het begin was dit inderdaad bibberen en ook het voorklimmen op klemblokken en dergelijken ...

Momenteel is er in Belgie geen enkel deftig "trad" massief. Ik vind persoonlijk dat het niet nodig is om van elk massief een sport/scholingsmassief te maken. Waarom moet iedereen perse in Dave gaan klimmen of een bepaalde route kunnen doen?

Als dat de te volgen logica is moeten ook bij enkele 8c's dringend enkele plastieken grepen bijkomen (liefst grote bakken in een fluo kleurke) zodat ik deze ook kan doen ...

Klimmers kunnen normaal over het algemeen zelf oordelen wat hun eigen mogelijkheden zijn en zouden dan zelf ook moeten weten of ze al dan niet een deftige relais kunnen maken ...

Het grote "avontuur" van een trad route is ook het uitzoeken van het juiste materiaal ... Hierdoor wordt het nog avontuurlijker klimmen. Een lijst met de nuts friends en slings die nodig zijn voor een bepaalde route lijkt me ook gevaarlijk ... Persoonlijk plaats ik zeer weinig bescherming op een 4e graadsroute. Ik kan me wel voorstellen dat anderen meer nodig hebben waardoor mijn advies voor bepaalde stukken gevaarlijk zou worden ...

Belangrijkste is de plaatsen met een eventuele "run-out" te vermelden (die in Wales tot 20-30 meter kan gaan ... belangrijk is dus vlak daarvoor een bombproof friend of nut te plaatsen en om die te vermelden ...

Stef,

Je hebt gelijk over de vrijheid van het klimmen.

Punt is dat daar in het voorjaar op een ecologische manier moet gekuist worden, maar toch weten we niet wat we zullen aantreffen. Oude haken die bruikbaar zijn of niet, dat soort dingen.
Er moet materiaal meegenomen worden en hoewel het meeste daar niveau Anna (3) is en wij deze gemakkelijk solo kunnen doen, moet je er rekening mee houden dat er werkmateriaal mee moet om de nietbeschermde vegetatie weg te halen. Een optie is om de laatste relais van Anna te gebruiken en deze om te leiden via natuurlijke protectie, want ongelukken willen we niet. We zien wel. Ik heb het hier louter over het kuisen.

Over de aanduidingen in de topo. In de topo van Freyr staan voor sommige routes aanduidingen voor het aantal setjes. Het moet avontuurlijk blijven, maar niet ten koste van ... Je idee van de laatste bombproof tussenzekering voor een run-out is zeker niet slecht, maar in deze sector zitten we met nauwelijks runouts. We moeten een consensus bereiken over welke info er in moet staan. Ik wil gerust met iedereen die het potententieel ziet in discussie te gaan en een consensus bereiken. Die vaste relais is voor mij geen punt, er zijn andere mogelijkheden zat.

Ik sta open voor alle commentaar via email want dit is niks voor op het forum. (Eddy, Frank, Stef, Brigitte, Rudy, ...), we kunnen hierover gemakkelijker onder elkaar mailen, want een grrot percentage sportklimmers heeft maling aan wat daar mogelijk is.

Mvg.